Elk jaar herdenken en vieren (gelukkig steeds meer) mensen dat op 1 juli 1863 de slavernij werd afgeschaft in Suriname en op de voormalige Nederlandse Antillen. In Amerika hanteren ze een andere datum op daarbij stil te staan: 19 juni. Die dag wordt door Afro-Amerikanen Juneteenth genoemd, een afkorting van June nineteenth.
Een kort geschiedenislesje: in Amerika woedde sinds 1861 een burgeroorlog tussen de Unie (noord) en de Geconfedereerde Staten (zuid). Om de oorlog te kunnen winnen, besloot president Lincoln het zuiden een ultimatum te geven: als de Confederatie voor 1 januari 1863 geen vrede zou sluiten met de Unie, dan zouden alle tot slaaf gemaakten vanaf die datum vrij zijn. De zuidelijke staten sloten geen vrede, dus waren de tot slaaf gemaakten officieel vrij.
Het duurde echter nog tot 19 juni 1865 (twee en een half jaar later!) totdat die boodschap in alle delen van zuidelijk Amerika was doorgekomen. Het uitroepen van die verklaring vormde uiteindelijk de basis voor Juneteenth, een feestdag waarop werd herdacht/gevierd dat ook in Texas de slavernij ten einde was.
Bron: https://laccdbfsa.com/2012/06/21/lattc-bfsa-celebrates-juneteenth/
Sindsdien wordt vooral in het zuiden van Amerika, maar ook in andere delen van het land Juneteenth gevierd. Uiteraard gebeurt dat met onder andere eten. Toen ik informatie zocht over wat men eet op die dag, kwam ik een aantal verrassende dingen tegen. Volgens soulfood expert Adrian Miller is het gebruikelijk om op die dag rood voedsel te eten en drinken, zoals red velvet cake, watermeloen en hot links (rode worstjes). Dat zoveel voedsel rood is, is niet per ongeluk. De kleur staat symbool voor de vindingrijkheid en veerkracht van zwarte mensen toen ze in slavernij leefden en volgens sommigen ook voor al het bloed dat is vergoten.
By Dennis Brown – Shot in kitchen, CC BY-SA 3.0
Qua drank kan Juneteenth niet zonder ‘red drink’, een knalrode frisdrank. Voor die frisdrank bestond, maakten Afro-Amerikanen ook al rode drankjes volgens soulfood expert Miller. Twee traditionele drankjes uit West-Afrika zijn colanoot thee en hibiscus thee. Zowel de colanoten als de hibiscusbloemen kleuren het water waarin ze getrokken worden rood. Door de transatlantische slavernij zijn deze drankjes in Amerika terechtgekomen.
Toen ik dit las, ging er een belletje rinkelen: ook in Suriname kennen wij zowel cola als hibiscus stroop! Die twee drankjes komen oorspronkelijk dus uit Afrika. Inmiddels wordt cola stroop gemaakt met cola essence, maar van oorsprong gebeurde dat dus met colanoten. Die noten werden gebruikt als verkwikker (ze bevatten cafeine) en om het hongergevoel te onderdrukken.
Hibiscus thee, die ook wel bissap, agua de Jamaica en in Suriname shuru wordt genoemd, kreeg je net als cola stroop als welkomstdrankje als je in West-Afrika bij iemand op bezoek ging. Die twee drankjes waren de voorlopers van alle rode frisdranken die nu bestaan in Amerika, zoals Big Red, Kool-Aid, enz. Ik vond het zo mooi om erachter te komen dat ondanks dat onze voorouders zo verspreid over al die landen zijn terechtgekomen, er nog steeds voedsel is dat bewaard is gebleven. Iets om zeker bij stil te staan, de eerstvolgende keer dat je een slok lekkere cola stroop neemt.
Zelf cola stroop maken? Hier vind je ons recept.
Zelf shuru stroop maken? Hier vind je ons recept.
Lees hier meer over:
No Replies to "Juneteenth, de Amerikaanse versie van Keti Koti"