Eten op een Surinaams feest in 12 stappen

Wat je absoluut moet doen op een Surinaams feest is ETEN. Dat is misschien nog wel belangrijker dan de reden voor het (verjaardags)feest zelf! We hebben inmiddels best wat feestjes achter de rug en eigenlijk zijn alle handelingen die voor, tijdens en na het feest met eten te maken hebben, altijd hetzelfde. Hoeveel herken jij?

Stap 1: de maanden voor het feest

Net zoals je lang van tevoren al weet in welke zaal je feest gehouden, wordt, is ook allang besloten of er zelf gekookt gaat worden of dat het uitbesteed wordt. Dat kan zijn aan een cateraar, of aan familie. Die ene tante is zo goed in gemberbier maken, een oom draait heerlijke bami en een vriendin zorgt altijd dat iedereen aar geen genoeg kan krijgen van de loempia’s die ze bakt. Ruim van tevoren is dit geregeld, want te weinig eten hebben op je feest, is de grootste nachtmerrie die je je maar kunt voorstellen!

Waar je ziet dat Fernandes, kratten bier of sterke drank in de aanbieding zijn, sla je meteen in. Dat scheelt een hoop geld. De standaard (fris)dranken koop je later.

Stap 2: de week voor het feest

In de logeerkamer, box of zolder wordt de verzameling plastic bestek, borden, bekers en servetten tevoorschijn gehaald die nog over is van een vorig feest. Je begint aan een inventarisatie en komt tot de ontdekking dat het er niet genoeg zijn! Snel nog wat extra halen bij de Action of groothandel. Ook rij je deze week langs degene die bananenchips en pejeh voor je heeft gebakken. Je moet je erg beheersen om de grote emmers waarin de snacks zitten niet vast open te maken om voor te proeven…

Stap 3: de dag voor het feest

De Surinaamse koeken zijn gebakken en moeten worden voorgesneden en in plastic bakjes worden gedaan. De taken worden verdeeld: de een snijdt de bruine koek, de ander de fiadoe, weer een ander de eksi kuku. Ook is er iemand aangewezen om de stickers met geprinte bedankjes in repen te knippen en op de bakjes te plakken. De sfeer is gezellig, maar er worden toch strenge instructies gegeven: “Geen randjes koek in de bakjes!” “Snij de stukjes niet te groot, maar ook niet te klein!”

Als je om 01 uur ’s nachts eindelijk in bed ligt (het was toch iets meer koek dan je dacht), denk je aan het zuurgoed. Had je er nou met een vieze vork ingezeten? Dat zou schimmel kunnen veroorzaken… Nou ja, in de ochtend zie je het wel!

Stap 4: de ochtend van het feest

Je bent al vroeg wakker, maar denkt dat je nog uren hebt aangezien het feest pas in de namiddag begint. Daarom begin je pas een paar uur van tevoren met het inpakken van alle spullen om ze later in delen naar de zaal te rijden.

Stap 5: de middag van het feest

Aangekomen bij de feestlocatie, laad je de spullen uit en geef je instructies over waar je wat wil hebben. Terwijl de boel versierd wordt, slaat de paniek een beetje toe. “Waar zijn die maizenakoekjes?” “We hebben geen ijsblokjes!” Iemand wordt naar de supermarkt gestuurd om snel de laatste dingen te kopen.

Stap 6: de inloop van het feest

Gelukkig arriveert het eten op tijd. Kiezen voor een professionele cateraar loont! Alle hulptroepen die je hebt ingeschakeld om te helpen achter de bar en met opruimen, eten snel een hapje en dat is maar goed ook, want langzaamaan stromen de eerste (witte) vrienden binnen. “Het begon toch om 17:00 uur?”

Er worden bakken met bananenchips en pejeh worden op tafel gezet, waar eerst alleen kleine kinderen van lijken te eten. Dat blijkt toch mee te vallen, want in no time zijn ze leeg en moeten ze weer bijgevuld worden.

Ook zet je vast 13 borden met eten weg voor de band op verzoek van je moeder. Je kijk haar vragend aan, want de band bestaat toch maar uit 8 man? Haar blik verraadt dat je niet verder moet vragen, maar gewoon 13 bakken met eten moet vullen.

feest eten

Stap 7: het eten wordt opgediend

De chafing dishes met daarin het eten zijn goed warm, dus het is klaar om opgediend te worden. Er is nog omgeroepen dat eerst kinderen, diabetici en ouderen aan de beurt zijn, maar dat heeft totaal niet geholpen. Die persoon van we je weet dat ‘ie niets mankeert, staat als tweede in de rij.

Al snel is het spitsuur bij het buffet. Een verre tante maakt amok terwijl ze kijkt naar het eten dat wordt geserveerd: “Wie heeft die bami gemaakt? Zo wit!” “Geef me drie stukken kip!” Degene achter het buffet probeert voorzichtig uit te leggen dat vanwege de drukte iedereen maximaal 2 stukken krijgt. Tante X heeft hier schijt aan en pakt de tang uit diegenes hand en pakt zelf een derde én vierde stuk kip.

bij het buffet eten

Stap 8: het buffet wordt langzaam maar zeker gesloten

Zoals je op de uitnodiging had gemeld, is het eetbuffet niet de gehele avond geopend. De mensen achter het buffet hebben hun best gedaan om steeds in de bakken te draaien zodat het eten niet aanbrandt, maar wie nu nog in de rij staat, loopt het risico krokante bami, nasi of rijst te eten.

Van wat er daarna nog over is, worden porties gemaakt voor genodigden die nog eten willen meenemen (en er al op hebben gerekend dat ze morgen niet hoeven te koken). De eerste porties hebben the whole shabam (bami, nasi, vlees, peper, zuur, groenten) maar de laatste porties zijn wat aan de karige kant (sommigen alleen bami, anderen alleen rijst met zuur…). Ook jij zet een paar – volledige – porties weg voor de day after.

En ja hoor, je kan meteen alweer zes bakjes tevoorschijn toveren voor je neef en gezin die extreem laat komen aanzetten en meteen vragen waar het eten is.

Stap 9: het serveren van de hapjes

Het is tijd voor de loempia’s, bara’s en satés om rondgedeeld te worden. Aangekomen bij een kennis van je moeder (wat doet zij überhaupt op dit feest???), kijkt deze vrouw met een moeilijk gezicht naar het dienblad. Terwijl ze twee loempia’s naar binnen propt, roept ze dat ze ‘er maar smakeloos uit zien’.

Om de een of andere reden wordt door de band altijd ‘Waai Angisa’ ingezet op het moment dat de hapjes worden uitgedeeld. Als een kip zonder kop gaat iedereen op zoek naar servetten. Een enkele oom heeft zijn zakdoeken waarmee hij normaal zijn voorhoofd en neus mee afveegt al uitgedeeld. Een aantal anderen zwaaien gewoon met de handen en een denkbeeldige zakdoek in de lucht. Net op tijd realiseer je je dat de mensen die de hapjes uitdelen alle servetten hebben. Je trekt een sprintje en deelt snel de servetten uit zodat iedereen nog net een halve minuut daadwerkelijk met een ‘zakdoek’ kan zwaaien.

Stap 10: de populaire drankjes raken op

Hoe is het mogelijk? Het gemberbier is ondanks dat er veel emmers zijn gemaakt op! Er is alleen nog orgeade, maar daar lijkt niemand animo voor te hebben. Je krijgt een seintje dat er ook niet zoveel bekers meer over zijn. Als een gek stuur je mensen erop uit om lege bekers van tafel te halen en die af te wassen. Een zekere oom met wild bamboritahemd is hartstikke dronken. Hij blijft naar de bar lopen voor Borgoes (‘Zet nog een beetje. Nog een beetje!’) en pakt op een gegeven moment zelf de fles om zijn hoeveelheid drank te bepalen.

oom rum
Als de band klaar is met spelen, zoek je naarstig naar de bakken met eten die je voor ze hebt weggezet. Helaas vind je er slechts 6 van de 13 terug… Hay baya! Wie o wie heeft het gore lef gehad om zomaar bakken eten te pakken? Gelukkig zijn er nog wat andere bakken met eten over en op hoop van zegen geef je die dan maar mee aan de band. Ze zullen thuis wel zien wat erin zit.

Stap 11: het eind van het feest is in zicht

Het feest is bijna afgelopen. Terwijl mensen langzaamaan weggaan besef je dat de bakjes met koek nog niet zijn uitgedeeld. Daarom krijgen alle gasten die er nu nog zijn minstens drie bakjes per persoon. “Neem mee, eet die koek in de auto hoor!” Gelukkig lukt het om het meeste alsnog mee te geven.
Ook jij en de laatste mensen die hebben meegeholpen met opruimen gaan met een hoop eten naar huis.

Stap 12: de dag na het feest

Hè balen! Wanneer je ’s ochtends kijkt wat je die avond gaat eten, zie je dat je een van de karige bakken hebt meegenomen. Dat wordt dus rijst met zuurgoed for dinner. Koek was er genoeg, dus je kan wel ontbijten met zes stukken eksi kuku. Ook was er nog heel veel frisdrank over, dus voorlopig drink je Fernandes in alle kleuren. Nog maar een stuk eksi kuku met een gele Fernandes dan!

Vol genoegen kijk je, met een buik gevuld met eksi kuku, terug op een ietwat stressvol, maar zoals altijd geslaagd feestje. Surinaamse feestjes, mi lob’ den fu tru!


Wil je dit artikel delen op je eigen site/in jouw publicatie?
Na schriftelijke toestemming van ons kan dat met een duidelijk zichtbare en aanklikbare hyperlink naar WWW.THISGIRLCANCOOK.NL als bronvermelding.

1 Reply to "Eten op een Surinaams feest in 12 stappen"

  • comment-avatar
    Brenda 1 augustus 2016 (12:02)

    Zo leuk geschreven dit. Heel herkenbaar! 🙂

Leave a reply

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.